Immuuntherapie

Patiënten met een hoog risico neuroblastoom krijgen in eerste instantie een standaard behandeling in Nederland. Deze standaard behandeling omvat chirurgie, agressieve chemotherapie met stamceltransplantatie (waarbij bij de patiënt de stamcellen worden verwijderd vóór de behandeling en deze worden na de chemotherapie weer teruggegeven via het bloed ) en bestralingstherapie. Ondanks dat een hoog risico neuroblastoom agressief wordt behandeld keert deze bij de meeste patiënten terug en helaas overleven veel patiënten dat niet.

De immuuntherapie heeft als doel de nog aanwezige kankercellen te markeren en het immuunsysteem zodanig te activeren dat deze kankercellen worden aangevallen. Wetenschappelijk onderzoek in Amerika heeft aangetoond dat deze therapie de overlevingskansen van patiënten met neuroblastoom met 20% vergroot.
De therapie die in Greifswald (D) wordt gegeven lijkt op de immuuntherapie die in Amerika wordt gegeven. In Amerika wordt met nog een extra medicijn gewerkt, dat in Europa nog niet is vrijgegeven.

De bijwerkingen van de behandeling zijn heel anders dan bij chemotherapie maar zijn net zo heftig. Een belangrijk verschil is dat de bijwerkingen van de immuuntherapie acuut zijn en dus optreden tijdens het inlopen van de medicijnen. De bijwerkingen verschillen per kind maar vaak treden koorts en pijn op. Tegen de pijn wordt morfine gegeven. Misselijkheid en overgeven komen ook regelmatig voor. De belangrijkste en meest serieuze bijwerking is een allergische reactie. Allergische reacties kunnen erg variëren van een milde huidreactie (roodheid, jeuk) tot levensbedreigende vernauwingen van de luchtwegen of bloeddrukdalingen.

Tussen de behandelingen door moeten de patiënten echt bijkomen: uitrusten en weer in gewicht aankomen. De immuuntherapie is een aanslag op de algemene conditie van de patiënt.